Stado Złotych Lwów

//Znowu? W grocie jest też Maisha.//
- Swah? Swah! *Spojrzała z przerażeniem, i chciała skoczyć, ale nie mogła, bo miała zranioną łapę.*

Mamy tu mały szpital, ale przynajmniej pozbyliśmy się tej zapory. *położył się na skale zwieszając łapę*

//Maishy nie zauważyła. A na dół napisałam, bo nie chciałam się powtarzać.//
-Nie, nic mi nie jest. Przeżyłam gorsze przypadki. A jak tam u was?
*Obejrzała wszystkie lwy po kolei i dodała:*
-Widzę, że nie najlepiej.

*lew wstał i podszedł do młodszej siostry. Usiadł obok niej i spojrzał na jej łapkę* Nie jest złamana, jest tylko zraniona. Ale mimo wszystko, postaraj się jej nie nadwyrężać, połóż się wygodnie, a szybciej wróci do pełnej sprawności. *uśmiechnął się do Kari i złapał się za ramię, czując kujący ból* Arg... mi chyba też się przyda odpoczynek.

A czy ktoś tu ze zgromadzonych nie ma złamanej łapy, rannego ramienia czy ani nawet złamanego włoska w pędzelku?

Achh... to u nas rodzinne. *zaśmiał się głośno, lecz po chwili spoważniał* Ja to bym chętnie wybadał tę grotę i może parę tych klejnotów bym sobie wziął na pamiątkę.

Hmm... to może ta grota ma drugie wyjście? Bardzo mnie świerzbi, żeby to sprawdzić.

To co? Będziemy tu tak siedzieć jak takie... *liczy lwice i siebie* cztery kołki czy może wyjdziemy na zewnątrz? Świeża dawka tlenu nie zaszkodzi.