Stado Złotych Lwów

Lew stał jak osłupiały w wodzie i oczom nie wierzył. Przecież ta woda jeszcze niedawno była czysta jak diament. Przyczyna musiała się kryć na drugim brzegu.
Musimy sprawdzić co kryje się na drugim brzegu. Tam woda jest jakby bardziej czerwona... Tyylko jak tam się dostać?
Nagle nad rzeką rozciągnęła się gęsta mgła. Nie była to jednak zwykła mgła, czuć było od niej ewidentną stęchliznę.
No ładnie, nie dosyć że nic nie widać, to jeszcze ten zapach jak z cmentarza.
Nalimba zatkał nos łapą, lecz to na nic się zdało. Zapach był tak intensywny, że dostawał się mimo wszystko do nozdży lwa.

*Doszedł do lwów i popatrzył sceptycznie.* Apokalipsa... *prychnął* Nie ma innego wyjścia, wchodzimy w tą mgłę. *zatykając nos, ruszył naprzód*

*popatrzył na lwa, po czym wziął kłodę leżącą koło brzegu. Zanurzył ją w rzece, by sprawdzić jej głębokość. Kij sięgnął do połowy, więc Kovu uśmiechnął się do Nalimby i powoli wszedł do niezwykłej 'wody'.* Kto idzie ze mną? *odwrócił się powoli i popatrzył po twarzach towarzyszy.*

Ostatnio edytowany przez Kovu (19 2013 12:16:45)

Umm... Ja nie chcę przeszkadzać... a-ale...  Próbowała coś powiedzieć nieśmiało, ale i tak myślała, że jej nikt nie usłyszy. ŻABY!
Właśnie ze wszystkich strom rozległ się słyszalny tylko na bagnach taki dźwięk. Zielone znane istoty to były...
...żaby.
Karinda lekko podskoczyła, gdy jedna z nich wskoczyła na jej grzbiet i do ucha śpiewać swą denerwującą piosenkę rechotania. Jednak nie powinna się bać, no oczywiście nie bała się, tylko się przeraziła. Niemiłe zaskoczenie tylko ją podenerwowało. Już miała wrzasnąć na nie, gdy przypomniała sobie, że jest Przyjaciółką Przyrody. Za najmilsze skarby świata nie chciała ich przestraszyć.
A one otoczyły ją kołem, robiąc koncert i myśląc, że brązowa lwica jest ich publicznością. Jeszcze dwie żaby skoczyły na jej grzbiet, reszta albo uczestniczyła w przedstawieniu, albo skakała nie wiadomo gdzie.

Chay przebrnęła przez nietypową rzekę. Na brzegu stało prawie całe stado, otoczone przez setki żab. Wtedy lwica zobaczyła Maishę, która wykonywała różne dziwne ruchy. Podbiegła do niej, i pomogła wytrzepywać jej spod sierści płazy. Razem ze skaczącą Maishą odeszły trochę od stada, i były teraz pośród wysokich traw sawanny. Nie było tu krwi, a odrażający smród padliny trochę osłabł. Żaby jednak obskakiwały obie lwice. Chay zamachnęła się łapą i uderzyła kilka małych zwierząt. Wydawało jej się, jakby na miejsce jednej zabitej żaby pojawiły się dwie. Popatrzyła na Maishę.
Może sprowadźmy tu resztę stada? Razem poszukamy miejsca, gdzie nie będzie tyle żab.

A po jakiś kilku minutach udało się żabom skończyć koncert, a Karindzie uciec za Chay i Maishą. Nagle upadła, zanim udało się do nich dobiec. Na jej ciele zaczęły pojawiać się małe czerwone miejsca, co można było powoli zauważyć u innych lwów.
- Ja ci nie radzę... Zaraz! Rozumiem! Jak próbujemy powstrzymać jedną plagę, to pojawia się następna! - No i w końcu rozległo się ''bzzzyyy, bzzzyyyyy''. To były komary.

Swahili strzepnęła z futra komara. Nie cierpiała tych małych stworzonek. Coś dziwnego działo się ze Złotą Ziemią. Lwica podbiegła do Chay. Starała się nie zwracać uwagi na nieprzyjemny zapach, zresztą przywykła już do różnego rodzaju odorów.
-I co teraz zrobimy? Co się w ogóle tu dzieje?