Stado Złotych Lwów

*Maisha patrzyła na byłą sadzawkę z szokiem. Nie mogła i nie chciała uwierzyć w to co własnie widzi.*
-Co do... Toż to ogromne litry krwi! Jak to-to się tu zrobiło?

*Nalimba przechadzał się spokojnie wzdłuż zachodniego brzegu rzeki. Woda w niej wyglądała przyzwoicie, była czysta i nawet skutecznie gasiła pragnienie. Po chwili marszu, lew natrafił na przeszkoda w postaci wysokiego klifu*
- Uch... trzeba będzie to obejść.
*skręcił więc wgłąb lądu. Gęsty i lepki muł zamienił się w palący i kłujący piasek, a teren systematycznie piął się w górę. Gdy osiągnął szczyt wzgórza, rozejrzał się i jego oczom ukazał się straszny widok. Ta sama rzeka zamieniła się w płynący krwią nurt, a ziemia przed nim była spalona na wiór.*
- Na Horusa, straszny widok. Tutaj coś się musiało wydarzyć.
*niedaleko, nad małą sadzawką dostrzegł cztery postaci. Wśród nich rozpoznał Chay, Swahili, Karindę i Maishę. Zbiegł szybko z barchanu i pognał w kierunku lwic*
- Matko wszystkich bogów. Co tu się stało? Nic Wam nie jest?
*spytał z troską w głosie, łapiąc się za głowę*

//No, mam nadzieję, że będzie ten temat popularny.  ;) //
- N-nie, n-nic się nie s-stało.. P-prócz ego, że w-woda z-zamieniła się w k-krew.
*Odpowiedziała na pytanie Nalimby, próbując nie pokazywać strachu.
''Ej! Czy ja się... boję? '' ~ Pomyślała. Może jakiś inny lew lub lwica by się tylko przeraziła na niecodzienny widok, ale by się nie bała. Lecz Karinda była najmłodsza z Królewskiej rodziny, a tego... tego...
...tego nawet w Krainie Kwiatków nie widziała. *

Ale poczekajcie.  Gdy szedłem wzdłuż górnego biegu rzeki, woda była całkiem normalna, dopiero za tym wzgórzem... *tu przerwał pokazując łapą na opiaszczony barchan* zaczęły się krajobrazy rodem z pola bitwy.

Z jednej strony woda jest normalna, z drugiej zakrwawiona. Rozwiązanie jest tylko jedno. Musimy znaleźć to miejsce, w którym woda tak radykalnie zmienia barwę i co jest tego przyczyną
Wstał i rozejrzał się po towarzyszach, szukając w ich przerażonych obliczach zgody na jego słowa.

Czyli idziemy we dwójkę? Lepsze to niż pałętać się w pojedynkę wśród kałuży krwi a niewykluczone że wśród rozbebeszonych zwłok martwych istot.
Spojrzał na zaczerwienione łapy Swahili i wzdrygnął z obrzydzeniem.
Chodźmy na normalną stronę wzgórza. Obmyjesz sobie łapy z tego paskudstwa. O ile dobrze wiem, rzeka wzdłuż brzegu jest głęboka po kostki, więc ze spokojem obejdziemy klif wodą.
Odwrócił się w kierunku, z którego przyszedł i począł powolny marsz w stronę barchanu.

- Czekajcie! Idę z wami!
*Przestała się trząść i pobiegła za nimi. Przybiegła do drugiej strony rzeki. Zdziwiła się na widok krwi. Tu miało być normalnie... *
- Chyba tu miała być czysta, nie?